نقش وجایگاه فضای میانی در مجتمع های مسکونی معاصر

امروزه با توجه به رشد بی رویه شهر نشینی و به دنبال آن تولید انبوه مسکن، موارد با اهمیتی چون ارتباط بیرون و درون در محیط های مسکونی معاصر مورد غفلت و بی توجهی قرار گرفته است که در این رابطه، مفهوم فضای میانی در ارتباط با مفاهیم درون و بیرون معنا می یابد. از این رو شناخت مفهوم فضای میانی (بینابینی)، نقش و جایگاه آن در بهبود کیفیت محیط های مسکونی معاصر ضرورت پرداختن به این پژوهش خواهد بود. هدف اصلی این پژوهش شناخت عوامل موثر بر ارتباط درون و بیرون (خصوصی-عمومی)و در نهایت تعیین نقش وجایگاه فضای میانی(نیمه خصوصی- نیمه عمومی) در بهبود کیفیت در مجتمع های مسکونی معاصر است. یافته های پژوهش نشان می دهد کالبد، کارکرد و معنا عوامل موثر بر ارتباط درون و بیرون است و لذا اهمیت به جایگاه فضای میانی به عنوان حلقه اتصال این دو فضا نقشی تاثیرگذار در بهبود کیفیت و خلق یک محیط اجتماعی ایده آل در مجتمع های مسکونی معاصر داشته و رضایت مندی ساکنان را در پی خواهد داشت، که این خود زمینه ساز احراز هویت و افزایش حس تعلق به محیط و دیگر کارکردهای مربوط به آن خواهد بود. که در نهایت نقش و جایگاه فضای میانی به طور مشخص در هر یک از این عوامل (کالبد، کارکرد، معنا) در مجتمع های مسکونی در قالب جدول ارائه می گردد. روش پژوهش در این مقاله توصیفی- تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و اسنادی است.

کلیدواژه ها:

مجتمع های مسکونی ، درون ، بیرون ، فضای میانی ، نیمه خصوصی و نیمه عمومی