بررسی تغییرات خط آب شور در آبخوان ساحلی آمل-بابل به کمک شبیه سازی عددی

نابود شدن منابع آبهای زیرزمینی در نقاط ساحلی به علت پیشروی آب شور در آبخوان های این نواحی در حال حاضر یکی از مسائل مهم در تامین نیازهای آبی در این مناطق می باشد. در شرایط طبیعی آب های زیرزمینی شیرین موجود در سفره های آبدار آزاد و یا تحت فشار ساحلی به دریاها یا دریاچه ها تخلیه میشوند و خط تماس متحرکی بین آب های شیرین و شور ایجاد میشود. هنگامی که آب شور به منابع آبهای زیرزمینی نفوذ می کند باعث ازبین رفتن آن محدوده از آب زیر زمینی می شود به دلیل این که منطقه های مورد بررسی ناحیه بزرگی را شامل میشود مدل های عددی جهت بررسی آن استفاده می کنند 1 حداکثر طول نفوذ آب شور دریای مازندران بطرف آبخوان ساحلی نسبت به خط ساحلی بین 111/5 تا 426/8 متر در نوسان می باشد. رقم حداکثر مربوط به مقطعی واقع در شمال آمل بوده است. در این مقاله به شبیهسازی پیشروی جریان آب شور در اثر کاهش سطح آب زیرزمینی از روی سرریز سد زیرزمینی در آبخوان ساحلی پرداخته شد. با روش حجم محدود جریان غیردائمی وابسته به زمان در آبخوان شبیه سازی شده است تا طول اختلاط جریان آب شور از بالای سرریز سد زیرزمینی بدست آید. مطالعات نشان میدهد که حداکثر پیشروی آب شور دریای مازندران به طرف آبخوان های ساحلی این منطقه در شرایط موجود 426/8 متر بوده است. آنالیز داده ها نشان میدهد که دبی خروجی آب زیرزمینی در این مناطق کمتر از سایر مقاطع میباشد.

کلیدواژه ها:

آبهای زیر زمینی ، اختلاط آب شور و شیرین ، دریای مازندران ، مدل