ارائه دیدگاه جدید در راستای چیدمان مبلمان انعطاف پذیر باهدف چند عملکردی شدن یک فضا

هر خانواده مجموعه نیازهای خود را در مسکنی به وجود می آورد که به واقع حداقل سطح موردنیاز سکونت او را دارا باشد؛ اما غالب خانههایی که با الگوی حداقلی مسکن طراحی میشوند، فاقد بهره وری لازم به لحاظ فضایی بوده و ناتوانی آنها در پاسخگویی بهینه به نیازهای ساکنان روشن است. انعطاف پذیری در طراحی معماری شامل امکان تنظیم و سازگاری واحد مسکونی در طول زمان میشود. این امر در ساختمان باعث، ایجاد تنوع شده و درنهایت موجب بهبود بهره وری و افزایش عمر ساختمان میگردد.یکی از مهمترین بخش این مقاله میتوان به قابلیت انعطاف پذیری مسکن و استفاده مناسب با طراحی درست مبلمان در فضا اشاره کرد. به همین منظور در این مقاله یکی از عناصر مهم جهت چند عملکردی شدن فضا در معماری داخلی اشاره مستقیم به مبلمان انعطاف پذیر، همراه راهکارهایی با ذکر مثالهای تصویری برای هر یک از روشها شرح داده پرداخت.هدف از ارائه این مقاله میتوان تبدیل رویکرد انعطاف پذیری را به یک فرصت اشاره کرد تا از این طریق نیازهای احتمالی کاربران در فرآیند طراحی در نظر گرفته شود، با تفکر بلندمدت به طول عمر استفاده از چند عملکردی در یک فضا ( انعطاف پذیری) میتواند به تولید گزینه های خلاق و همچنین سکونت دائم و همیشگی به صورت پایدار صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

مبلمان ، انعطاف پذیری ، عملکرد ، مسکن منعطف ، فضا ، سکونت دائم