ارزیابی عددی رفتار برشی پیچ ها در اتصال گیردار پیچی به کمک ورق های روسری و زیرسری

بررسی دقیق عملکرد اتصالات در سازه های فولادی در برابر بارهای جانبی ناشی از زلزله از اهمیت بالایی برخوردار میباشد. با توجه به مشکلات عمدهای که در سیستم ساخت و ساز کشور دارا است، عدم دقت در طراحی اتصالات، نه تنها موجب خرابی در خود اتصال میشود بلکه اثرات خراب کنندهای نیز بر اعضای سازه خواهد داشت. در این تحقیق رفتار برشی یکی از انواع اتصالات گیردار از پیش تایید شده در مبحث دهم مقررات ملی ساختمان یعنی اتصال گیردار پیچی به کمک ورق های روسری و زیرسری از طریق روش عددی المان محدود مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از مقایسه مطالعه المان محدود با فرضیات طراحی متداول دستی، نشان دهنده حالتی برخلاف نظر فرضیات توزیع تنش برشی در پیچها میباشد. به طوری که در بالهای فوقانی و تحتانی، دورترین ردیف پیچها نسبت به بر ستون و در جان تیر، پیچ های میانی دارای مقدار برش حداکثر بودند.

کلیدواژه ها:

رفتار برشی ، اتصال گیردار پیچی ، ورق های روسری و زیرسری ، روش المان محدود ، فرضیات طراحی