شبیه سازی حداکثر دبی سیلاب با مدل بارشرواناب (مورد مطالعه: ایران -آذربایجان غربی-حوضه پائیزآباد)

مدلهای هیدرولوژیکی بارش–رواناب برای شبیه سازی هیدروگراف سیل از روش های مناسب در مدیریت بهتر سیلاب به ویژهدر مناطق فاقد آمار است. در این تحقیق از روش شبیه سازی هیدروگراف SCS با استفاده از مدل بارش-رواناب WMS مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور پس از بررسی آمار ایستگاه های بارانگار بارش روزانه استخراج شد. داده های بارش از لحاظ نرمال بودن و همگنی در نرم افزار Spss مورد آزمون قرار گرفت. جهت براورد بارش روزانه برای دوره بازگشت های 2، 5، 10، 25، 50 و 100 سال از نرم افزار Easy Fit استفاده گردید. همچنین تمامی خصوصیات مربوط به حوزه از جمله مساحت، زمان تاخیر و متوسط شیب...در نرم افزار WMS تهیه گردید. جهت شبیه سازی هیدروگراف سیلاب، بارش روزانه به بارش 6 ساعته تبدیل گردید همچنین نقشه شماره منحنی از طریق تلفیق نقشه های گروه هیدرولوژیکی خاک، کاربری اراضی و نقشه شیبحوزه تهیه و متوسط آن در حدود 77/5 برای حوزه بدست آمد. جهت شبیه سازی از الگوی بارش توزیع زمانی سازمان هواشناسی جهانی(WMO) استفاده شد. نتایج شبیهسازی هیدروگراف سیلاب برای دوره های بازگشت 2، 5، 10، 25، 50 و 100 سال به ترتیب دارای دبی حداکثر 0/915، 7/68، 13/5، 21/9، 28/6 و 37 متر مکعب بر ثانیه بدست امد. طی این شبیهسازی هر قدر دوره بازگشت افزایش مییابد زمان شاخه خشکیدگی هیدروگراف افزایش و زمان تا اوج سیلاب کاهش، زمان پایه هیدروگراف افزایش می یابد. نتایج حاکی از آن است که هر قدر دوره بازگشت بارش شش ساعته کمتر باشد زمان نفوذ باران در خاک بیشتر و دبی سیلاب دیرتر تشکیل می شود و با افزایش دوره بازگشت بالعکس.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی ، هیدروگراف ، WMO ، SCS