مقایسه فرسودگی شغلی،کیفیت زندگی و تاب آوری در مربیان مهدکودک های عادی و مربیان مراکز نگهداری از کودکان بی سرپرست

هدف پژوهش حاضر مقایسه تاب آوری،کیفیت زندگی و فرسودگی شغلی بین مربیان مهدکودک های عادی و مربیان مراکز نگهداری از کودکان بی سرپرست استان تهران بود. این پژوهش از نوع پژوهش های علی مقایسه ای بود ، جامعه آماری شامل مربیان مهدکودک های عادی N=36 و مربیان مراکز نگهداری از کودکان بی سرپرست N=27 مشغول به فعالیت در سال 1397 در استان تهران بود . از هر گروه نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. لذا، در مجموع نمونه آماری پژوهش حاصل مشتمل بر 63 مربی شد. ابزار پژوهش را پرسشنامه های فرسودگی شغلی، تاب آوری، کیفیت زندگی تشکیل می داد. در تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی برایمحاسبه شاخص های مرکزی و توزیع پراکندگی و از روش های آمار استنباطی و تحلیل واریانس چند متغیره برای گروه های مستقل استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 انجام گرفت. نتایج نشان داد که مقیاس های تاب اوری و فرسودگی شغلی در مربیان شیرخوارگاه ها بالاتر و مقیاس کیفیت زندگی در آنها پایین تر است

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، تاب آوری ، فرسودگی شغلی ، مربیان ، کودکان عادی ، کودکان بی سرپرست