نقش مرزهای جغرافیایی در تعیین حقوق بین الملل منابع مشترک نفت و گاز

کشور ما ایران با وجود راهبردهای متعارف بهره برداری از میادین مشترک نفت و گاز هنوز نتوانسته است بهره برداری شایسته و در خوری از منابع مشترکش انجام دهد که این امر می تواندسبب افت کیفیت زندگی مردم و جامعه باشد. مانند سایر کشورها، دیر یا زود باید قواعدی برای بقا و افزایش کیفیت روابط و قراردادهای بین المللی طبق حقوق بین الملل تهیه شود. . با توجه به ضرورت تطبیق و استفاده ی قوانین حقوق بین المللی د رخصوص منابع فرامرزی و ارائه راهکارهای حقوق بین الملل برای استفاده بهتر ایران از منابع فرامرزی اش ضروری می باشد گرچه برخی از کشورهای همسایه دارای مخزن مشترک با ایران، به دلایل سیاسی، اقتصادی، استعماری و... حاضر به همکاری مشترک نیستند . سوالی که مطرح می شود اینست که با توجه به مقررات حقوق بین الملل دریاها، قطعنامه های مرتبط با مجمع عمومی ملل متحد، آرای صادره از مراجع حل و فصل اختلافات بین المللی و رویه های دوجانبه دولتها و ... در زمینه بهره برداری مشترک در حال حاضر با وجود ضعف تکنولوژیکی ایران و روابط خاص سایر کشورها با شرکتهای نفتی قدرتمند و عدم توجه به تولید صیانتی و استخراج مستمر و ... چگونه میتوان به موافقتنامه بهره برداری مشترک در جهت منافع حداکثری ایران دست یافت . در این پژوهش، به نتیجه گیری از نحوه برخورد حقوقی برخی کشورهای دارای منابع مشترک مرزی برای استفاده از این منابع خواهیم پرداخت . این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و بر پایه مطالعات کتابخانه ای انجام شده است.

کلیدواژه ها:

مرزهای جغرافیایی ، منابع مشترک نفت و گاز ، حقوق بین الملل ، حاکمیت