اثر تحریم در اجرای قراردادهای بین المللی

واژه تحریم، در گستره دانش حقوق واژه ای آشناست . با این حال، آثار آن بر اجرای قراردادھا به ویژه قراردادھای بازرگانی بین المللی- تا حدی پیچیده به نظر می رسد. ھمواره، این پرسش در صنعت مطرح می گردد که آیا تحریم در قراردادھای بین المللی، جزء مصادیق فورس ماژور است یا خیر و اگر پاسخ مثبت است، چه آثاری بر قرارداد دارد برای پاسخ به این پرسش باید فورس ماژور تحلیل محتوایی گردد و مفھوم و ماھیت آن، در نظام ھای حقوقی مختلف روشن شود. فورس ماژور، عبارتست از: حادثه ای ناگھانی و گریز ناپذیر که قابل انتساب به متعھد نباشد و اجرای تعھد را کاملا ناممکن سازد. در این صورت، متعھد از انجام تعھد و یا جبران خسارت ھای طرف مقابل معاف خواھد بود . فورس ماژور، از قدیمی ترین و رایج ترین معاذیر قراردادی است که در نظام ھای مختلف حقوقی -البته به نام ھا و شیوه ھای گوناگون- مورد بررسی و پذیرش قرار گرفته است. در سیستم حقوقی نوشته، فورس ماژور یا قوه قاھر علاوه بر غیرقابل کنترل و خارجی بودن، باید غیرقابل پیش بینی نیز باشد، لیکن در سیستم حقوقی کامن لا شرط غیر قابل پیش بینی بودن، جزء ارکان فورس ماژور به حساب نمی آید. لذا رویکرد این مقاله، بررسی جایگاه تحریم در فرض شمول فورس ماژور، به عنوان یکی از معاذیر قراردادی یا عدم شمول آن در قالب دیگر معاذیر قراردادی و اثر آن بر انعقاد و اجرای قرارداد است. مقاله حاضر درصدد پاسخ به این پرسش کلیدی است که آیا تحریم می تواند بر انعقاد قرارداد و ارکان صحت آن موثر واقع شود موجبات بطلان آن را فراھم آورد یا فقط بر اجرای آن تاثیر دارد و باعث فسخ و انفساخ قرارداد می گردد .

کلیدواژه ها:

تحریم ، فورس ماژور ، حقوق ، عدم پیش بینی ، دشواری