مضمون پردازی ها و تصویرآفرینی های فردوسی با ابزار و وسایل جنگی در شاهنامه

روش کار: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوهی پژوهش، توصیفی تحلیلی میباشد. به این صورت که اطلاعات ازطریق مطالعات کتابخانه ای نظیر کتابها، مجلات، بررسی اسناد، منابع پژوهشی الکترونیکی مانند اینترنت و غیره، جمع آوری گردیده است. پس از فیش برداری ودسته بندی آن ها به استخراج اطلاعات وتنظیم آن ها پرداخته شده است .بحث و نتیجه گیری: داستان سلاح ، داستان زیبایی است . چه بسیار موضوعاتی که در باور انسان ادبی نیستنداما به یمن تلاش هنرمندانه ی شاعران ونویسندگان ، جامه ی زربفت هنر برتن می کنند . سلاح وکاربرد آن در ادبیات از چنین موضوعاتی است . در نگاه اول سلاح در محدوده ی وسیله ای برای شکار مطرح می گردد وبعد به عنوان وسیله ای برای دفاع که انسان را در برابر حیوانات حفاظت می کند . سلاح به انسان قدرت می دهد واو برای اعمال این قدرت سعی می کند بردیگران غلبه نماید . کاربردهای دیگر سلاح در واقع ابداعاتی است که هنرمندان ، هنرمندانه به آن ها پرداخته اند . در این مقاله سعی برآن است که موضوع سلاح وکاربرد آن از دیدگاه زیباشناسانه بررسی شود . سیر تحول دیدگاه انسان درباره ی سلاح بسیار زیباست. از همین رو این مقاله می کوشد به جنبه های هنری موضوعی بپردازد که در نگاه اول چیزی جز خشونت و کشتن وغارت از آن برنمی آید . هدف غایی استفاده ی از سلاح به عنوان ابزار جنگی چیزی جز کشتن وزخمی کردن نیست اما هدف غایی استفاده از سلاح در مضمون پردازی ها وتصویر آفرینی های هنرمندانه ، آفرینش زیبایی است از همین روست که مطالعه در این زمینه تصاویر ومضامین بسیار زیبایی پیش روی انسان می گذارد که فرسنگ ها فرسنگ از کاربردهای معمول سلاح فاصله دارد .

کلیدواژه ها:

حماسه ، شاهنامه ، ابزارجنگی ، تصویرآفرینی ، مضمون پردازی