مکان یابی بهینه ستونها و اعضاء در شبکه های تخت دولایه با استفاده از الگوریتم جستجوی همزیستی

در این تحقیق بهینه سازی توپولوژی سازه های گسسته بزرگ مقیاس (شبکه های دو لایه تخت) تحت تاثیر قیود ضریب لاغری، تنش و تغییر مکان تحت تاثیر بارهای استاتیکی (مرده ) و بار جانبی مورد بررسی قرار گرفته به طوریکه تحت تعیین بهترین سطح مقاطع وزن سازه حداقل شود. روش بهینه سازی انتخاب شده ترکیبی از دو الگوریتم جستجوی همزیستی موجودات اصلاح شده و ماشینهای یاخته ای می باشد. که این امر در نهایت به حذف تعدادی از اعضای شبکه پایین و جان (با رعایت قیود مساله) می انجامد که با توجه به تعداد زیاد اعضاء در سازه های فضاکار تاثیر قابل توجهی در کاهش وزن کل سازه خواهد داشت [1] روش ارائه شده از سرعت قابل قبول و مناسبی برای یافتن پاسخ بهینه برخوردار است بطوریکه تعداد آنالیز های مورد نیاز برای این روش در مقایسه با سایر روش ها کاهش یافته است بنابراین قابلیت اعتماد به روش جدید بالا بوده و می توان از آن به راحتی برای بهینه سازی سازه ها استفاده کرد. دلیل این ادعا نتایج خوب بدست آمده از مطالعات آماری است.

کلیدواژه ها:

سازه فضاکار ، بهینه سازی جستجوی همزسیتی توپولوژی