گذری بر چالش های تولید ارگانیک زعفران در ایران

کشاورزی ارگانیک یکی از مناسب ترین نظام های تولیدی و جایگزینی برای سیستم های کشاورزیرایج به ویژه در زمینه تولید گیاهان دارویی می باشد که در آن کمیت و کیفیت محصولات از تولید تا مصرفحفظ و اصول اکولوژیکی و اجتماعی در نظر گرفته شده است. با توجه به درجه بالاتر سلامت و طعم مطلوبترمحصولات ارگانیک، سرعت رشد بازار این محصولات در حال افزایش است. تولید محصولات ارگانیک درکشورهای در حال توسعه بر اساس استانداردهای کشورهای توسعه یافته صورت می گیرد. با وجود قدمتطولانی کشاورزی و بومی بودن زعفران، هنوز فاقد دستاوردهایی برای این محصول در چارچوب ارگانیک درکشور هستیم. اگرچه بازارهای خارجی تمایل زیادی نسبت به خرید زعفران ارگانیک ایران دارند، ولی فعالیتچشمگیری در ارتباط با تولید ارگانیک این محصول در کشور انجام نشده است. تولید زعفران بر اساس نیرویکار خانوادگی، در مزارع کوچک با اتکا به نهاده های بومی و محلی و فناوریهای کم نهاده انجام می شود. اگرچهویژگی های این محصول با معیارهای ارگانیک مطابقت داشته و پتانسیل بالایی برای تولید در چارچوبمحصول ارگانیک دارد، ولی تولید آن ارگانیک محسوب نمی شود. برای توسعه تولید زعفران ارگانیک، دایرنمودن موسسات گواهی و تسهیلات برای تولیدکنندگان ضروری است. مراحل تولید زعفران ارگانیک شاملدوره گذار، انتخاب زمین و پیاز مادری، مدیریت داشت (حاصلخیزی خاک و آبیاری)، برداشت و ذخیره گل وجداسازی و خشک کردن کلاله و درجه بندی و بسته بندی می باشد. تولید ارگانیک زعفران سهم ایران را دربازارهای جهانی این گیاه تقویت کرده و زمینه را برای معرفی برند ایرانی در سطح جهان فراهم تر می نماید.خانوادگی

کلیدواژه ها:

استاندارد ملی ، درجه بالای سلامت و طعم ، زعفران ارگانیک ، فناوری کم نهاده ، نیروی کار خانوادگی