مقدمه و هدف: انگیزه باروری یکی از قوی ترین پیش بینی کننده های رفتار باروری در زوجین است که عوامل متعدد فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و هنجارهای معمول در جامعه بر آن تاثیر می گذارد. با توجه به تغییرات اخیر در الگوی باروری، ارزیابی انگیزه های باروری موضوعی بسیار مهم و حیاتی تلقی می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین - انگیزه باروری و عوامل مرتبط با ان در
زنان سنین باروری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر بابل 98-1397 انجام شده است. روش کار: مطالعه حاضر مطالعه ای مقطعی تحلیلی از نوع همبستگی بوده است که بر روی 300 زن 39-18 سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر بابل به روش سیستماتیک انجام شد. معیارهای ورود به پژوهش شامل ایرانی بودن، داشتن سواد خواندن و نوشتن، داشتن حداقل یک فرزند، عدم بارداری و یائسگی، زندگی مشترک با همسر بوده است و در مواردی که افراد به حداقل10% سوالات پرسشنامه پاسخ ندادند، از مطالعه خارج شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیتی-اجتماعی و پرسشنامه انگیزه های فرزندآوری میلر بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی و نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که سن شرکت کنندگان 4/88±31/26 سال، طول مدت ازدواج 5/29±10/23 سال و تعداد فرزندان آنان 0/60± 1/52 فرزند بوده است. از بین زنان شرکت کنندگان اکثریت آنان سطح تحصیلات در حد دیپلم (47/3%) و همسران آنان سطح تحصیلات لیسانس یا بالاتر (32/7%) داشتند. اکثر زنان خانه دار (0/76%) و همسران آنان شغل آزاد (61/4%) داشتند و طبقه اقتصادی- اجتماعی خود را متوسط گزارش نمودند (77/7%). اکثریت زنان مورد پژوهش تمایل به داشتن 1 فرزند داشتند (50/3%) . میانگین و انحراف معیار بعد انگیزه های مثبت فرزندآوری در زنان مشارکت کننده در مطالعه 14/79±108/51 بوده است که در فاصله بین 60 تا 136 در تغییر است. در مقابل میانگین و انحراف معیار بعد انگیزه های منفی فرزندآوری در زنان مشارکت کننده در مطالعه 8/84 ± 46/41 بوده است که در فاصله بین 21 تا 68 در تغییر است. بر اساس نتایج عواملی نظیر سطح تحصیلات زنان، شغل زنان، سطح تحصیلات همسر، شغل همسر، تعداد فرزندان، تمایل به داشتن فرزند، تعداد فرزند دلخواه، تعداد فرزند پسر دلخواه، فاصله تا فرزندآوری و طبقه اقتصادی- اجتماعی با انگیزه های مثبت فرزندآوری ارتباط معنادار و مستقیم داشته است (P> 0/05) در مقابل عواملی نظیر شغل زنان، فاصله ازدواج تا فرزند اول، کفایت درآمد خانواده، ارزیابی طبقه اقتصادی – اجتماعی خانواده توسط فرد و رضایت فرد از طبقه اقتصادی- اجتماعی خود با انگیزه های منفی فرزندآوری ارتباط معنادار داشته است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر مجموعه ای از عوامل با انگیزه های مثبت و منفی فرزندآوری ارتباط داشته است که می توان با تقویت عوامل ارتقا دهنده انگیزه باروری و مشاوره صحیح جهت کاهش انگیزه های منفی در زوجین، سطح باروری سالم را در کشور ارتقا داد.