بررسی اثر گیاه اکیناسه در درمان سرماخوردگی کودکان: مرور سیستماتیک

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,217

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HCMED01_046

تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: سرماخوردگی یک بیماری شایع در انسان است که کودکان معمولا 6 یا 8 بار در سال به این بیماری واگیر مبتلا می شوند و نسبت به بالغین دوره طولانی تری از علائم دارند. انجمن غذا ودارو در سال 2008 اعلام کرده که برای درمان سرماخوردگی کودکان زیر 2 سال نباید میزان زیادی داروهای ضدسرفه و سرماخوردگی استفاده شود. امروزه داروهای گیاهی از جمله اکیناسه مورد توجه قرار گرفته است. هدف ما در این مطالعه سیستماتیک بررسی اثر این گیاه در درمان سرماخوردگی کودکان است. مواد و روش ها: این مطالعه با استفاده از مقالات جمع آوری شده به زبان انگلیسی از پایگاه های داده Scopus, PubMed, Springer,ScienceDirect برای بررسی اثر گیاه اکیناسه در درمان سرماخوردگی کودکان انجام شد. 67 مقاله استخراج شدکه از این تعداد براساس معیارهای خورج از مطالعه مبتنی بر چکیده های بدون متن اصلی مقاله و نیز متون بی ارتباط با موضوع مورد بررسی و براساس الگوی PRISMA تعداد 20 مقاله وارد مطالعه گردید. نتایج: گیاه اکیناسه دارای خواص ضدالتهابی، ضدویروسی و ضدباکتری است و در درمان سرماخوردگی و بعضی التهابات نقش دارد.اجزای این گیاه در تحریک سیستم ایمنی و افزایش لنفوسیت T و فاگوسپیتوز و تولید سیتوکین ها نقش دارند. مطالعات انجام شده در این زمینه نشان داد که کودکان مبتلا به سرماخوردگی، در اثر مصرف اکیناسه عارضه دارویی خاصی نداشتند و اکیناسه را به خوبی تحمل کردند. همچنین نتایج حاکی از آن بودند که این گیاه به طور گسترده مصرف می شود و اثر خوبی در درمان دارد. نتیجه گیری: داروهای گیاهی عوارض کمتری نسبت به داروهای شیمیایی دارند و در بعضی مواقع نتایج بهتری نیز دارند. به همین دلیل خوشبختانه در سال های اخیر استفاده از طب سنتی و مکمل در درمان بیماری ها افزایش یافته است. در درمان سرماخوردگی نیز شواهد معتبر نشان داده اند که اکیناسه به دلیل داشتن خاصیت ضدویروسی در جلوگیری از بروز یا کاهش شدت سرماخوردگی نقش بسیار زیادی دارد.

نویسندگان

محمد زاهدی

دانشجوی کارشناسی علوم ازمایشگاهی گروه علوم آزمایشگاهی کمیته تحقیاقت دانشگاه علوم پزشکی مازندران ساری ایران

مهدیه درویش خضری

دانشجوی کارشناسی علوم ازمایشگاهی گروه علوم آزمایشگاهی کمیته تحقیاقت دانشگاه علوم پزشکی مازندران ساری ایران

پوریا دارابیان

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ایران