مروری بر کاربردها و عوارض زادلودرمانی در طب مکمل

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 680

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HCMED01_044

تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1398

چکیده مقاله:

زمینه وهدف: زالودرمانی hirudotherapy یکی از روش های درمانی مرسوم در طب سنتی می باشد که از هزاران سال پیش در بسیاری از مناطق مختلف دنیا کاربرد داشته است. امروزه به آن توجه زیادی شده و استفاده از این روش درمانی به طور قابل توجهی رو به افزایش است، هدف از این مقاله مروری بر کاربردها و عوارض زالو درمانی در طب ایران می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش مطالعه ای مروری است که از طریق جست و جو در پایگاه های علمی معتبر از جمله science Direct , PubMed , SID(Scientific information database) , و CIVILICA و سایر منابع علمی معتبر، از سال 2010 تاکنون جهت نگارش استفاده گردیده است. نتایج: در بررسی نتایج حاصل از 18 مقاله یافت شده در زمینه اثرات زالو درمانی، نشان داده شد که این شاخه از طب سنتی می تواند بربسیرای از بیماری های قبل درمان شامل اختلالات پوستی، روماتیسم مفصلی، بیماری های چشم، بیماری های قلبی عروقی، پارکینسون، مالتپل اسکلروزیس، آلزایمر و صرع، ناباروری مردان، سردرد و سینوزیت مزمن، واریکوسل و اختلالات عملکرد بیضه ها موثر باشد. اما این روش درمانی دارای عوارضی چون خونریزی زیاد، عفونت محل گزش و حساسیت در برخی موارد می باشد. کانتراندیکاسیون های زالودرمنی شامل نارسایی شریانی، هموفیلی، اختلالات خونریزی دهنده، بدخیم های خونی، آنمی شدید، هایپوتانسیون شدید ، سپسمی عفونت HIV، مشکلات جبران نشده بیماری های کبدی، هر نوع کاشکی و عدم تحمل فردی نسبت به زالو می باشد. زالودرمانی همچنین در بارداری و شیردهی، در بیماران دارای وضعیت طبی ناپایدار، سابقه حساسیت به زالو، یا استعداد تشکیل اسکار کلوئید، و کسانی که ضد انعقاد، سرکوب کننده های سیستم ایمنی و برخی داروهای موثر بر عروق مصرف می کنند توصیه نمی شود. همچنین زالودرمانی در بیمارانی که دچار قص ایمنی هستند، کسانی که اختلالات خونریزی دهنده مانند هموفیلی دارند و کسانی که مبتلا به نارسایی شریانی هستند نباید مورد استفاده قرار گیرد، همه این شرایط خطر شدید عفونت یا خونریزی بیش از حد را دنبال دارند امتناع بیمار برای تزریق خون منع مصرف دیگران است. بیمارانی که حاضر به زالودرمانی نیستند نیز نباید آن را دریافت کنند. نتیجه گیری: نتایج مطالعات حاکی از آن است که استفاده از زالو درمانی در کنار طب نوین باتوجه به شرایط بالینی بیمار و در نظر گرفتن عوارض احتمالی می توان در تسکین علایم و درمان بعضی از بیماری ها استفاده کرد.

نویسندگان

محمدرضا نعمت الهی

دانشجوی کارشناسی کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایران

پژمان نجات

دانشجوی کارشناسی کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایران

علی محمدی

دانشجوی کارشناسی کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایران

محمدرضا کشاورز

دانشجوی کارشناسی کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز ایران