شناسایی روش های سنتی استحصال آب باران در استان خوزستان (با معرفی روش حفیره)

استحصال آب باران یکی از شاخص ترین تکنیک های مدیریت منابع آب برای مقابله با کم آبی خصوصا در مناطق خشک ونیمه خشک می باشد. در این روش ها بخشی از بارش قبل از اینکه تبدیل به سیلاب و یا به زمین نفوذ کندبه شیوه های مختلفی مورد بهره برداری قرار می گیرد در استان خوزستان علی رغم داشتن رودهای متعدد، به شیوه سنتی این روش ها متناسب با نیاز مردمان بومی مورد استفاده قرار می گرفته است.در این تحقیق با مصاحبه با افراد محلی همراه با بازدید میدانی از مناطق مختلف واستفاده از تصاویر Google Earth این روش ها شناسایی گردید، که می توان به روش آب انبار، گوراب، بند، تراس بندی سنگی، کشت روی مسیل، اسخر ذخیره وحفیره اشاره نمود. روش حفیره در بین این روش ها استفاده بیشتری داشته ودر مناطق کم شیب با خاک ریزدانه در جنوب شرق شهر اهواز ومنطقه دهنو هندیجان در اطراف خانه های روستایی حفر می گردیده است و علاوه بر استفاده به منظور تامین بخشی از آب شرب دام، کشت درختان نخل وکنار در بستر آنها، می توان کارکردی بعنوان یک سیستم بادشکن و کنترل کننده فرسایش بادی در محدوده روستا برای آنها درنظر داشت.

کلیدواژه ها:

استحصال آب باران ، روش های سنتی ، حفیره ، کنترل فرسایش ، استان خوزستان