تئوری فازی و نقش آن در حسابداری

ابهام وعدم صراحت درقضاوت های انسانی دربسیاری از رشته های علمی وجوددارد. حسابداران دربرخورد با موضوع ابهام وعدم صراحت به گونه ای رفتار می کنند که گویا ابهامی وجود ندارد ویا اینکه یک امرتصادفی است. در حالی که ابهام و عدم صراحت مربوط به عدم دقت و عدم وضوح در تعریف کلمات ، رخداد وقایع و قضاوت هاست. در این مقاله ابهامات و نارسایی های موجود در حسابداری بررسی گردیده و نقش تئوری های فازی به عنوان یک رویکرد مرتفع کننده این نقصان ها و ابهامات تبین میگردد. نتایج تحقیق حاکی از آنست که غفلت از ابهام و عدم صراحت در مدل های تصمیم گیری می تواند قابلیت استفاده و فایده مدل های حسابداری را از طریق کاهش سودمندی در خاصیت تبیین کنندگی وقایع و قدرت پیش بینی آنها محدود سازد.لذا با بکارگیری و استفاده از تئوری های فازی در حسابداری، افزایش دقت وصحت سیستم های هزینه یابی، بهبود سیستم ارزیابی عملکردمتوازن ازطریق برطرف نمودن ابهام درمورد تعیین شاخص های ارزیابی عملکردمناسب ، ارتقای سیستم های سنتی ارزیابی عملکردمالی، بهبود فرایند مهندسی ارزش ومدیریت هزینه، تسهیل درتخصیص منابع محدود شرکت درشرایط وجوداهداف چندگانه و ایجادامکان تجزیه وتحلیل دقیق تر روابط هزینه،حجم فعالیت وسود را فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

ابهام ، مدل حسابداری ، برآورد حسابداری ، تئوری های فازی ، سیستم خبره