راهبردهای توسعه اقتصادی پایدار در شهرهای جدید (موردکاوی شهر جدید صدرا)

شهرهای جدید در هر یک از دورههای تاریخی با تکیه بر اهداف آرمانی، توانایی بشر، انقلاب صنعتی، حل مشکلات اجتماعی، اقتصادی و محیطی احداث شده اند. در ایران نیز با توجه به رشد شتابان شهرنشینی به ویژه در سه دهه گذشته، ایجاد شهرهای جدید مورد توجه برنامهریزان شهری قرار گرفت. در این راستا تعداد 18 شهر جدید اطراف کلان شهرها مکانیابی شدند، که هیچکدام به جمعیت از پیش تعیین شده خود نرسیدند. این در حالیست که شهر اسلامشهر بدون هیچ برنامه اولیه و از پیش تعیین شده به مرز 400 هزار نفر رسیده که حتی از شهر تهران شاغلین را به سمت خود جذب کرده است. با بررسی شهرهای جدید موفق در کشورهای توسعه یافته، مشخص می شود هر کدام از شهرهای جدید که بر اساس اصول هاوارد، موفق به خود اشتغالی و خوداتکایی شدند، در جذب جمعیت نیز موفق بوده اند اتفاقی که برای هیچکدام از شهرهای جدید ایران نیفتاد این موضوع با خوداشتغالی و جمعیت پذیری موفق شهر خودساخته اسلامشهر کاملا مشخص است. از طرفی تنها راهکار توسعه اقتصادی، خود اتکایی و پررنگ شدن شهر جدید در مقابل مادر شهر تاکید بر مزیتهایی از شهر جدید است که مادر شهر ندارد و از این لحاظ محتاج شهر جدید میشود. تعاملات اقتصادی بین مادر شهر و شهر جدید موجباب توسعه هر دو شهر را فراهم می آورد. هدف از این تحقیق ارایه راهبردهای توسعه اقتصادی پایدار برای شهرهای جدید و همچنین شهر جدید صدرا بر پایه مزیت های نسبی و رقابتی می باشد. این تحقیق از نوع کاربردی بوده و با روش تحلیلی – توصیفی و موردکاوی انجام میشود. در این تحقیق با استناد به پژوهش های کتابخانه ای- اسنادی و جمع آوری پژوهش های انجام شده قبلی، آمار و اطلاعات مربوط به تحقیق، و مطالعات میدانی، از طریق مصاحبه با مسیولین و مدیریت شهری در صدرا ، اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شده و نهایتا بر اساس اطلاعات وضع موجود و شناسایی مزیتهای نسبی و رقابتی شهر صدرا به ارایه راهبردهای توسعه اقتصادی پایدار برای این شهر پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

شهر جدید ، خوداتکایی ، خوداشتغالی ، توسعه اقتصادی پایدار