ارزیابی کارکرد اجتماعی پیاده راه ها با رویکرد ارتقای حس مکان (نمونه موردی: پیاده راه بازار تهران)

فضاهای شهری پیاده مدار دربرگیرنده کلیه عوامل کالبدی، عملکردی فعالیتی، ادراکی بصری و اجتماعی هستند؛ مکان هایی برای حضور شهروندان و مشارکت آنان در زندگی جمعی شان که پرداختن به کیفیات آنها سرزندگی شان را به حداکثر می رساند. پیاده راه تهران به لحاظ قرارگیری در بافت قدیم شهر، مجاورت آن با عناصر تاریخی و فرهنگی، قرار داشتن در مسیر بزرگترین مسجد تاریخی شهر تهران با کارکرد مذهبی، فرهنگی، اجتماعی حائز اهمیت می باشد. نویسنده در این تحقیق کارکرد اجتماعی پیاده راه بازار تهران را مورد ارزیابی قرار می دهد تا مهمترین عوامل موثر در ارتقا حس مکان شهروندان را بیابد. پژوهش حاضر از نظر روش شناسی، توصیفی و تحلیلی و از نظر رویکرد کاربردی است. اطلاعات مورد نیاز با مرور مستندات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی صورت گرفته است، جامعه آماری بر اساس فرمول کوکران 50 نفر انتخاب شدند و نمونه گیری به صورت تصادفی صورت گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS می باشد .نتایج تحقیق گویای این است، سرزندگی نقش زیادی در ارتقاء حس مکان شهروندان دارد و نقش چهار آیتم، برنامه های فراغتی و تفریحی، تنوع در رنگ مصالح نماها ، وجود امکانات خدماتی و رفاهی، فضاهای نشیمن و مبلمان از مولفه های سرزندگی نقش زیادی در ارتقاء حس مکان شهروندان دارد.

کلیدواژه ها:

بازار تهران ، پیاده راه ، حس مکان ، کارکرد اجتماعی