بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر شفقت به خود بر سبک های حل تعارض زوجین

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر شفقت به خود بر سبکهای حل تعارض زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر شهرکرد بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و جامعه آماری شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر شهرکرد در پاییز 1397 بود. پس از نمونه گیری در دسترس داوطلبانه تعداد 30 زوج انتخاب شده و بصورت تصادفی در دو گروه (یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. گروه اول مداخله مبتنی بر شفقت به خود را دریافت کردند؛ ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رفتار تعارض اشتراوس (1979) بود. مداخله به شکل زوجی طی 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا شد و داده ها با استفاده از طریق تحلیل کوواریانس یکراهه تحلیل شد. یافته ها حاکی از اثرگذاری مداخله مبتنی بر شفقت بر سبک های حل تعارض زوجین بود. لذا می توان از این مداخله به عنوان مداخله موثر برای حل تعارض زوجین استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

تعارض زوجین ، شفقت ، شهرکرد ، تحلیل کوواریانس