بررسی و مقایسه تحلیل شیوه ی داستان پردازی در حکایت های کشف المحجوب

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 616

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HPCONF03_066

تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1398

چکیده مقاله:

در این پژوهش شیوه و شگرد داستان پردازی در حکایات رمزی و عرفانی کشف المحجوب از دیدگاه عناصر داستان و اصول روایت نقد و تحلیل شده است. کم حرفی و ایجاز، عینیت روایت تصادفی ، طرح ساده و بدون پیچیدگی های چند لایه، درون مایه های رمزی و عرفانی، فشردگی افراطی، وحدت تاثیر، تصویرگری به جای توصیف، شرح حال طبقه ی متوسط و فرو دست، مشارکت خواننده در شکل گیری روایت و استفاده از زبان و اصطلاحات صوفیانه و دینی از مهم ترین مشخصه های داستان پردازی در حکایات کشف المحجوب به شمار می آیند.کشف المحجوب متنی کهن است بر جای مانده از قرن پنجم هجری قمری. که علی بن عثمان هجویری نوشتن کتاب را پیش از 465 قمری آغاز و پس از 469 به پایان رسانده است. این کتاب که در قالب نثر و تلفیقی از حکایات و اندرزهای عارفانه و اخلاقی است را از قدیم ترین کتابهایی است که به زبان فارسی در تصوف نوشته شده است . نثر این کتاب ویژگیهای نثر دوره اول زبان فارسی را داراست و به نظر می آید که این کتاب یکی از مآخذ عطار در تذکرهالاولیا بودهاست . در این پژوهش پس از معرفی اجمالی این کتاب و نویسنده اش، شاکله ی کلی حکایت های این کتاب معرفی شد..در ادامه شگرد های داستان پردازی هجویری به تفکیک و با ارجاع به مصداق هایی از حکایات طبقه بندی و تحلیل می شد. در قسمت بعدی به بن مایه های حکایات و چگونگی پیدایش و رشد آنها در متن پرداخته شد. شیوه ی شخصیت پردازی، زاویه ی دید، نقش مشخصه های اقلیم در روایت و برخی از دیگر عوامل موثر در داستان پردازی نیز با استناد به مصداق هایی از متن کتاب تحلیل و تفسیر شدند.

نویسندگان

عبدالرئوف کمالی

مدرس دانشگاه علمی کاربردی شهرداری سرباز