نقش آسیب شناسان گفتارو زبان در درمان اختلالات گفتار و زبان در اتیسم

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,148

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

KACMED01_155

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: اتیسم یکی از اختلالات رشدی دوران کودکی است. کودکان اتیسم با یک اختلال ارتباطی دربرگیرنده ی اختلالات گفتاری و زبانی زندگی می کنند. اختلال گفتاری در اتیسم شامل تاخیر درصداسازی و گفتار، نقص درتلفظ صداها، گفتار با ریتم و آهنگ یکنواخت و اختلال زبانی شامل پژواک گویی، عدم درک گفته ها، بیان جملات بی ربط،نقص های صرف و نحوی در گفته ها و نقص درکاربرد شناسی است. با توجه به مطالعات انجام شده آسیب شناسان گفتار و زبان از جمله متخصصانی هستند که در درمان اختلال گفتار و زبان نقش مهمی را ایفا می کنند. از این رو با توجه به اهمیت ارتباط در زندگی اجتماعی، شغلی و عملکردی و نقش گفتار و زبان به عنوان غنی ترین وسیله ارتباط، هدف از این مطالعه بررسی نقش آسیب شناسان گفتارو زبان در درمان اختلالات گفتار و زبان در اتیسم می باشد. روش اجرا: مقاله مروری حاضر بر تحقیقات منتشر شده بین سال های 1995-2017 در پایگاه های اطلاعاتی pubmed,Elsevior، google scholar, و جستجو در منابع کتابخانه ای بوده است. جستجوی اولیه با کلیدواژه های اتیسم، علائم اتیسم و توانبخشی در اتیسم انجام شد. سپس مطالعات با معیارهای مشکلات گفتار و زبان در اتیسم، گفتاردرمانی و شیوه های درمان در اتیسم، انتخاب و جهت تهیه ی مقاله استفاده گردید. نتایج: مطالعات نشان می دهد کودکان اتیسم اختلالات گفتار و زبان دارند. اختلالات گفتار و زبان بر توانایی های این کودکان درحفظ ارتباط، بیان خواسته ها و نیازهایشان و سهیم بودن در مکالمه های گروهی و زندگی اجتماعی تاثیر منفی می گذارد. کودکان اتیسم جهت کسب استقلال فردی، مشارکت بهینه در اجتماع و افزایش کیفیت زندگی نیازمند درمان اختلالات گفتار و زبان خود می باشند. نتیجه گیری: آسیب شناسان گفتار و زبان می توانند با استفاده از رویکردهای توانبخشی و به کمک ابزارهای تقویت کننده و کمک کننده، اختلالات گفتار و زبان در اتیسم را درمان کنند و به دنبال آن منجر به بهبود ارتباط و کیفیت زندگی در اتیسم گردند.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی گفتار و زبان ، اتیسم ، اختلالات گفتار ، اختلالات زبان

نویسندگان

رضوان عیسی زاده

دانشجوی کارشناسی ارشد گفتاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز، اهواز، ایران.

پروانه رحیمی فر

کارشناسی ارشد گفتاردرمانی، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز، اهواز، ایران

مجید سلطانی

دکترای تخصصی آسیب شناسی گفتار و زبان، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی / عضو گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز، اهواز، ایران

نگین مرادی

دکترای تخصصی آسیب شناسی گفتار و زبان، مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی-اسکلتی / عضو گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپوراهواز، اهواز، ایران.