مقایسه ویژگی های شخصیتی در مادران کودکان مبتلا به اوتیسم و عادی

اوتیسم ناتوانی رشدی است که به طور معنی داری بر ارتباط کلامی و غیر کلامی، تعامل اجتماعی و کارکرد آموزشی تاثیر می گذارد که معمولا قبل از سه سالگی ظاهر می شود و با فعالیت های تکراری و حرکات کلیشه ای، مقاومت در برابر تغییر و پاسخ های غیر عادی به تجربیات حسی مشخص می شود. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف مقایسه یویژگی های شخصیتی در مادران کودکان اوتیسم و عادی انجام گرفت. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع علی-مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش کلیه مادران کودکان مبتلا به اوتیسم در سال 1397 می باشد که از این بین 120 مادر به صورت هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سلامت عمومی و میزان نگرانی پنسیلوانیا استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-24 واکاوی شدند. داده های پژوهش با آزمون تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند . نتایج پژوهش نشان داد که بین مولفه های شخصیتی دو گروه مادران تفاوت معناداری وجود دارد P> 0/01 به صورت کلی نتایج نشان دادند مادران دارای کودکان اوتیسم از خستگی پذیری بیشتر و روابط بین فردی کمتر برخوردار هستند، بدین منظور می توان با ارائه برنامه های درست از سوی مشاوران و روانشناسان مربوطه از آسیب های احتمالی جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، تنفکر انتقادی ، خستگی ناپذیری ، روابط بین فردی ، شخصیت ، محتاط بودن ، مادر