بررسی ارتباط بین مشارکت اجتماعی و کیفیت زندگی در مادران کودکان اتیسم

کیفیت زندگی ومشارکت اجتماعی مفاهیم قابل توجه از دیدگاه سازمان بهداشت جهانی می باشد که ازشرایط افراد تاثیر می پذیرد. باعنایت به عوارض بیماری اتیسم و متاثر شدن مادر ازآن به عنوان یکی از ارکان خانواده؛ برآن شدیم تا طی تحقیقی یررسی کنیم که آیاکیفیت زندگی ومشارکت اجتماعی مادر از بیماری کودک اتیسم متاثر می شود یاخیر در پژوهش حاضر 76 مادر دارای کودک اتیسم و 122 مادر دارای کودک سالم شرکت داشتند. پژوهش از نوع توصیفی -تحلیلی و به شیوه ی مقطعی در بهار 1397 در شهر همدان انجام شد. نمونه مورد مطالعه در جامعه پژوهش از جامعه در دسترس مادران کودکان مبتلا به اتیسم می باشد همچنین به تعداد دو برابر نمونه گیری تصادفی ساده ازمادران کودکان سالم صورت گرفته است وابزار مورد استفاده پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه عوامل مشارکت اجتماعی زنان و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت the world health organization quality of life (WHOQOL) BREF بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل و نتایج بر اساس آزمون های مقایسه میانگین برای دو گروه (تی دو نمونه ای مستقل) و بیش از دو گروه (آنالیز واریانس) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد: 50 ٪ مادران کودکان اتیسم زیر 35 سال سن و 64 ٪ در ازدواج نسبت فامیلی داشتند. کیفیت زندگی مادران در 7/9% موارد مناسب؛ در 73/7% موارد متوسط ودر 18/4% مواردنامناسب بوده است. مشارکت اجتماعی مادران در 98/5% موارد متوسط ودر 1/5% موارد مناسب بوده است. میانگین کیفیت زندگی و مشارکت اجتماعی در مادران کودکان اتیسم با مادران کودکان سالم متفاوت است.. درمان زودهنگام کودک و سطح درآمدماهیانه خانواده درکیفیت زندگی مادران تاثیر مثبت دارد. سطح تحصیلات درمشارکت اجتماعی مادران کودکان اتیسم تاثیر گذار است . با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر که دال بر پایین بودن سطح کیفیت زندگی ومشارکت اجتماعی مادران کودکان اتیسم است ؛ پیشنهاد می شود مداخلات توانبخشی وروانشناختی جهت ارتقاء سطح کیفیت زندگی ومشارکت اجتماعی مادران درکنار برنامه درمانی کودکان گنجانده شود.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، مشارکت اجتماعی ، اتیسم ، مادر