ارزیابی عملکرد سازه 13 طبقه بتن آرمه با سیستم جداساز لاستیکی دارای هسته سربی

یکی از رویکردهایی که امروزه به منظور بهسازی ساختمان در برابر بارهای لرزه ای وجود دارد استفاده از جداسازهای لرزهای میباشد. در واقع با استفاده از جداساز از ورود نیروهای زلزله به اعضا جلوگیری میشود. در روش جداسازی لرزهای، سازه بر روی تکیه گاه هایی که قابلیت تغییرشکل جانبی زیادی دارند قرار میگیرد. در صورت وقوع زلزله، عمده تغییرشکلها در تکیه گاه رخ داده و سازه مانند جسمی صلب با تغییرشکلهای کوچکی ارتعاش میکند. نصب جداگر باعث افزایش زمان تناوب و میرایی سازه میگردد و بدین ترتیب به جای تقویت ظرفیت باربری سازه نیاز لرزه ای کاهش می یابد. به عبارت ساده تر به جای آنکه نیروی زلزله وارد سازه شده و تمهیداتی برای مقابله با آن در نظر گرفته شود از ورود نیروی زلزله به سازه جلوگیری شده و نیروی زلزله در تراز جداساز میرا میشود. در این پژوهش سازه یک ساختمان 13 طبقه بتن آرمه با سقف دال بتنی بر اساس مقررات ملی ساختمان ایران و با استفاده از نرم افزار ایتبس مورد ارزیابی قرار میگیرد. به منظور بررسی تاثیر جداسازها، مقادیر جابه جایی و Drift طبقات برای سازه اصلی و سازه کنترل شده با جداساز در دو جهت X و Y نمایش داده میشود. نتایج نشان دهنده تاثیر جداسازها در کاهش مقادیر Drift طبقات میباشد.