تقابل هوش هیجانی و اثربخشی

با دقت در فعالیت سازمان های قرن جدید می توان فهمید که پس از فروکش کردن تب اتوماسیون و فعالیت های اتوماتیک، سازمانها به ارزش نیروی انسانی واقف شده و در تلاش برای رسیدن به استانداردهای جاری در این زمینه سعی خود را برای جا نماندن از رقابت موجود در بازار دو چندان کرده اند . آرزوی مدیران و ایده آل ترین وضعیت موردنظر مدیران تلاش بیوقفه و رفتارهای مثبت کارکنان جهت تحقق اهداف سازمانی میباشد . در گذشته نه چندان دورتر مدیران این مهم را از طریق پاداش های بیرونی مانند حقوق و دستمزد و ارتقا و ... دنبال نموده اند اما نتایج نشان از اثربخشی کوتاه مدت و گاها بی اثر این فعالیت ها و کاهش انگیزه کارکنان بوده است . اما در سال های اخیر توجه به هوش هیجانی و اثرات آن بر رفتار کارکنان بیشتر موردتوجه واقع گردیده است یکی از مهمترین عوامل موفقیت سازمان، در اختیار داشتن نیروی انسانی توانمند و کارا و بهره مند بودن این نیروی انسانی از هوش هیجانی مناسب می باشد.