طراحی الگوی فرایندی تدوین راهبردی پابرجا در شرایط عدم قطعیت

هدف این مقاله طراحی الگوی فرایندی تدوین راهبرد پابرجا با استفاده از نظریه شبکه و تکنیک الگوسازی ساختاری تفسیری است. الگوی پابرجا، نوع خاصی از راهبرد­ است که در برابر حالات مختلف محیطی همچنان مقبول و معنادار است و هر کدام از حالات ناپایدار محیطی که رخ دهد، این راهبرد پایدار است. این الگو ترکیبی از نه تکنیک دیگر است. تکنیک­های نه گانه عبارت اند از تصمیم­ گیری پابرجا، تحلیل ذی نفعان و برنامه­ ریزی راهبردی ذی نفع محور، برنامه ­ریزی برپایه مفروضات، تحلیل حالات و اثرات خطا، تحلیل درخت خطا، تحلیل مسایل بالقوه، تحلیل اثرات جانبی راه حل، برنامه­ ریزی حساس به عدم قطعیت، برنامه­ ریزی بر مبنای سناریو. علی­رغم نقاط قوت قابل توجه در هر کدام از فنون شناسایی شده، هیچ کدام از فنون کامل و جامع نیستند و این فنون می­ توانند به وسیله دیگر فنون تکمیل شوند. برای دستیابی به راهبرد پابرجا این فنون به صورتی نظام مند با یکدیگر ترکیب شده ­اند. ترکیب این فنون توسط الگوسازی ساختاری تفسیری صورت گرفته است. روش نمونه گیری، هدفمند غیرتصادفی است. انتخاب نمونه آماری از میان خبرگان و متخصصین به گونه­ ای صورت گرفته است که صلاحیت آنان بر اساس هفت شاخص و جامعیت دیدگاه­ های مختلف از طریق پنج شاخص احراز شود. نتیجه پژوهش به صورت الگوی فرایندی تجویزی تنظیم و ترسیم شده است. این الگوی فرایندی، مسیر دستیابی به راهبرد پابرجا را به صورت گام ­به­ گام نشان می ­دهد. این الگو شامل پانزده فرایند­ فرعی­ است که توالی (تقدم و تاخر) آن­ها و همچنین ورودی، خروجی و بازخوردهای هر کدام از فرایندهای فرعی در این الگو مشخص شده­ اند. 

کلیدواژه ها:

راهبرد پابرجا ، شرایط عدم قطعیت ، تصمیم گیری پابرجا ، پابرجایی ، الگوسازی ساختاری تفسیری