الگوی تعامل استراتژیک در شرکت های هلدینگ

هدف اعم مقاله، تبیین الگوی فعال استراتژیک در شرکت­ های هلدینگ است. در این نوع پژوهش شرکت مادر از طریق اثر مستقل، اثر ارتباطی، اثر خدماتی و اثر توسعه ای بر شرکت های تابعه اعمال نفوذ کرده و ارزش آفرینی می ­کند. شرکت های مادر در اتخاذ هر یک از سه شیوه سرپرستی و روش های ارزش آفرینی نیازمند داشتن درک و دانش مناسب از کسب ­و­کارهای خود هستند و میزان حصول این درک بستگی به تناسب ویژگی های شرکت مادر، ویژگی های شرکت تابعه و شرایط بازار کسب­ و­کار دارد. بنابراین با شناسایی این عوامل موثر و تعیین ارتباطات و تاثیرگذاری آن­ها بر یکدیگر می توان به الگویی دست یافت که با لحاظ نظرات خبرگان، روش های تعامل شرکت مادر با شرکت های تابعه را پیشنهاد می­دهد. در این تحقیق، ضمن شناسایی و اندازه گیری عوامل موثر بر شیوه تعامل شرکت مادر و شرکت های تابعه، الگوی ارتباط این عوامل در سه مرحله ارائه می شود؛ 1) با به­کارگیری ماتریس GE و ارتباط ویژگی کسب­وکار و جذابیت بازار، استراتژی پورتفولیو مشخص می گردد. 2) با ارتباط ویژگی کسب ­و­کار و مشخصه های مادری، میزان تناسب این دو تعیین می گردد، 3) شیوه مادری مناسب استخراج می گردد. نتایج این تحقیق در یک شرکت مادر به اجرا و شیوه مدیریت و رویکردهای ارزش آفرینی به آن شرکت پیشنهاد شد.  

کلیدواژه ها:

شرکت های هلدینگ (مادر) ، شیوه مدیریت استراتژیک ، روش های ارزش آفرینی