نقش مسجد در توسعه فرهنگی و مدیریت شهری(رویکرد محله ای)

پژوهش فوق با مطالعه ی موردی مساجد شهر تهران و بالاخص مطالعه موردی در شهرداری منطقه 15؛ از نوع تحقیقات کاربردی و به روش توصیفی-پیمایشی انجام شده است. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از مطالعات میدانی و کتابخانه ای و با ترکیب ابزارها شامل مصاحبه، پرسشنامه و فیش برداری جمع آوری شده اند. فرایند این پژوهش بر مبنای روش دلفی و در سه مرحله شامل شناسایی، دسته بندی و اولویت بندی تدوین گردیده است. در مرحله ی شناسایی، با استفاده از روش تحلیل محتوای مضمونی، آسیبها از طریق مصاحبه با متخصصین منتخب از نمونه گیری غیراحتمالی به روش قضاوتی، شناسایی گردید. در مرحله ی دسته بندی، با طراحی الگوی مرکب از الگوی تحلیل سه شاخگی میرزایی اهرنجانی و نظریهی کنش پارسونز، ضمن شناسایی آسیبهای مترتب بر مساجد، اولویت آنها از 6 منظر اهمیت و میزان شیوع مشخص گردیدو در نهایت به 3 بخش پرسشنامه ای و در قالب 5 بخش مختلف آسیب های فرهنگی و اجتماعی مترتب بر مساجد بر اساس فعالیتهای مدیریت شهری و فرهنگ محله ای و همچنین محله محوری سعی در شناخت تاثیر معنوی و کالبدی این اماکن درمدیریت کلان محلات (اقتصادی-سیاسی- محیط زیست و فرهنگی) به 3 عنوان کلی: (جذب جوانان در مساجد)،(نقش کالبدی و فضایی مساجد در شهرها و محلات)و (مشارکت مدنی) جمعا 32 مصداق تقسیم شد و در انتها، اولویت آنها از طریق پرسشنامه بین مدیران با سابقه و صاحب تجربه ی مدیریت شهری، مدیران شهرداری تهران، اساتید دانشگاه ها، جمعی از شورایاران و صاحبنظران فرهنگی و مدیران محلات (حدود300 نفر) توزیع شده و با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ در نرم افزار رایانه ای SPSS نسخه 22 مشخص گردید.