واکاوی نقش رهبری تحول گرا در گرایش به کارآفرینی و نوآوری: تبیین نقش میانجی و تعدیل گر یادگیری مداری

شناخت نیازها و انتظارات مشتریان و پاسخگویی به تغییرات ایجاد شده در بازار نقش کلیدی در موفقیت سازمان بازی میکند. بدین منظور، بکارگیری جهتگیری های استراتژیک درونگرای کارآفرینی و یادگیریمداری در سازمانها امری اجتناب ناپذیر است. همچنین لازمه تغییر و تحولات مستمر سازمانی در محیط های پویا و در حال تغییر امروز، وجود رهبرانی بصیر، راهبردی یا به عبارت روشنتر، رهبران تحول آفرین است. لذا در این تحقیق سعی بر آن شده تا رابطه بین رهبری تحول گرا، کارفرینی سازمانی و نوآوری با بررسی نقش میانجی و تعدیل گر یادگیری مداری مورد واکاوی قرار گیرد. این مطالعه در نمونه ای 368 نفری از مدیران ارشد کسب و کارهای کوچک و متوسط فعال در صنایع غذایی کشور در سال 1395 با روش نمونه گیری خوشهای چند مرحله ای انجام گرفته است. نتایج تحلیل داده های گردآوریشده با نرم افزارهای LISREL و PLS نشان میدهد سبک رهبری تحول گرا بطور مستقیم و غیر مستقیم از طریق یادگیری مداری، محرک قابل توجهی در راستای گرایش به کارآفرینی سازمانی محسوب میگردد. همچنین شواهد حاکی از تایید نقش میانجی و عدم تایید نقش تعدیلگر یادگیری مداری در ارتباط بین رهبری تحولگرا و گرایش به کارآفرینی در کسب وکار های کوچک و متوسط فعال در صنعت غذایی کشور است.

کلیدواژه ها:

رهبری تحولگرا ، گرایش به کارآفرینی ، یادگیریمداری ، نوآوری ، کسبوکارهای کوچک و متوسط