اثربخشی آموزش شناختی- رفتاری مبتنی بر واحد پردازه بر کفایت اجتماعی و پذیرش خود در دانش آموزان مبتلا به اختلال هراس اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش شناختی- رفتاری مبتنی بر واحد پردازه بر کفایت اجتماعی و پذیرش خود در دانش آموزان مبتلا به اختلال هراس اجتماعی صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع پنجم ابتدایی مبتلا به اختلال هراس اجتماعی ابتدایی های شهرستان خرامه واقع در استان فارس، در سال 1397-98 بود که در پرسشنامه هراس اجتماعی نمره بالاتر از 70 کسب کردند. از میان جامعه آماری براساس روش نمونه گیری هدفمند و براساس نمره پرسشنامه پذیرش بی قید و شرط خود چمبرلین و هاگا و پرسشنامه کفایت اجتماعی پرندین در پیش تست، 30 نفر که دارای ملاکهای ورود و خروج بودند؛ انتخاب شدند. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری واحد پردازه به طور معناداری منجر به افزایش کفایت اجتماعی و خویشتن پذیری دانش آموزان مبتلا به هراس اجتماعی موثر بوده است. به عبارت دیگر کفایت اجتماعی و خویشتن پذیری دانش آموزان مبتلا به هراس اجتماعی شرکت کننده در گروه آزمایش به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود.

کلیدواژه ها:

آموزش شناختی- رفتاری مبتنی بر واحد پردازه ، کفایت اجتماعی ، پذیرش خود ، دانش آموز ، هراس اجتماعی.