بررسی تاثیر دلبستگی مکانی بر ارتقاء کیفیت فضاهای عمومی در محلات شهری (مورد پژوهی: مراکز محلات)

بخشی از زندگی شهروندان در محله ها که جزئی از ساختار شهر هستند رخ می دهد. در دهه های اخیر بافت های محلی شکلگرفته تفاوت فاحشی با محلات قدیمی داشته اند. این تفاوتها در مراکز محلات آنها به عنوان مهم ترین فضای عمومی نیز دیده میشود. جائیکه میتواند به انسجام محلی و تعلق جمعی ساکنین کمک کند. فضاهای عمومی به عنوان فضاهای معاشرتپذیر میتوانند با ایجاد امکان بروز برخوردهای چهره به چهره به افزایش تعاملات درون محلی و در ادامه ارتقاء کیفیت فضاهای عمومی محلی مانند مراکز محلات و مراکز واحدهای همسایگی به دنبال داشته باشد. مسائل اصلی مراکز محلات کنونی کاهش حضو پذیری، عدم امکان شکل گیری خاطرات فردی و جمعی، نبود تسهیلات و خدمات مورد نیاز و... می باشند، که در نهایت منجر به افت دلبستگی استفاده کنندگان به آنها و کاهش شدید کیفیت مراکز محلات می شوند. از اینرو این پژوهش سعی دارد چگونگی تاثیر گذاری دلبستگی مکانی بر ارتقاء کیفیت فضاهای عمومی محلی تاکیدا مراکز محلات را بررسی کند. که در این راستا از روش های پژوهش توصیفی و تطبیقی استفاده شده است. در نهایت پژوهش پیشرو با ارائه مدل هایی نحوه و چگونگی تاثیر گذاری دلبستگی مکانی بر کیفیت فضاهای عمومی محلی(مراکز محلات) را عرضه می کند.

کلیدواژه ها:

دلبستگی مکانی ، کیفیت ، فضای عمومی ، محلات شهری ، مرکز محله.