جامعه پذیری فرزندان از طریق خانواده

یکی از ابعاد وجودی انسان، اجتماعی بودن اوست که در مقام تربیت باید بدان توجه شود. به همین دلیل، یکی از وظایف والدین و مربیان در تربیت فرزندان و نسل آینده، توجه به رشد اجتماعی آنان است تا استعدادها و توانایی های آنان در عرصه حیات اجتماعی شکوفا شود و بتوانند به صورت فعال و موفق در زندگی جمعی حضور یابند. اجتماعی تربیت شدن یکی از حقوق فرزندان است که در آموزه های اسلامی خیلی بدان سفارش شده است. والدین به عنوان نخستین آموزگاران فرزندان خود در طول زندگی وظیفه سنگینی در زمینه آموزش اخلاق اسلامی در زندگی خانوادگی و در نهایت در جامعه به عهده دارند. چنانچه والدین بتوانند در کودکی فرزندان خود را با مسائل اخلاقی و آموزه های دینی آشنا کنند به طور قطع فرزندان آنها هم در آینده از قوانین موجود در جامعه حمایت و از همه ی آنها پیروی خواهند کرد. این تحقیق به روش توصیفی و تحلیلی با هدف بررسی تاثیر خانواده در تربیت اجتماعی فرزندان با بهره گیری از آموزه های اخلاقی اسلامی انجام شده است. نتایج نشان می دهد که نا آگاهی جامعه بشری به قوانین موجود در جامعه و حقوق اجتماعی افراد، موجب هرج و مرج و بی نظمی در جامعه می شود و هر قدر قوانین و مقررات اجتماعی از اوان کودکی در آنان نهادینه و با آموزه های اخلاقی دین مبین اسلام آراسته شود، جامعه نیز به طرف نظم و امنیت اجتماعی و در نهایت به توسعه و پیشرفتپیش خواهد رفت

کلیدواژه ها:

خانواده ، اجتماع ، تربیت ، قوانین ، فرزندان ، حقوق