بررسی مفهوم هماهنگی در غزلیات حافظ

حافظ از بزرگترین شاعران ایران است که در غزلیات خویش ، معنی و لفظ را در بهترین شکل ممکن ارائه نمودهاست. حافظ برای بیان اندیشه های متعالی و احساسات لطیف خویش از انواع فنون ادبی و هنری بهره برده است.یکی از مهمترین ویژگی های غزل این شاعر گرانقدر ، هماهنگی و تناسب است که وی آن را با استادی تمام بهکار برده است. هماهنگی از فنونی است که عناصر شعر را وحدت می بخشد و مولفه های آن را از کثرت می رهاند.اصل هماهنگی می تواند در دنیای لفظ و معنی جریان یابد و سبب اتحاد و انسجام شعر گردد. با بررسی غزلیاتحافظ می توان گفت هماهنگی در شعر حافظ در دو محور عمودی و افقی و در سطح واژه ها ، ابیات و غزلیاتحضوری فراگیر دارد. حافظ با کمک اصل هماهنگی ، عناصر متکثر شعر را وحدت می بخشد و ارزش زیباییشناسی شعرش را می افزاید. روش کار در این پژوهش بدین صورت است که ابتدا مفهوم هماهنگی با توجه بهتقسیمات آن بیان می گردد و سپس شاهد مثال متناسب با آن مفهوم ذکر می گردد.

کلیدواژه ها:

هماهنگی ، معنا ، حافظ ، وحدت