تاثیر بیکاری بر جرم و انحرافات اجتماعی (مطالعه موردی: زندان های استان فارس)

چالش های اشتغال و بیکاری نه تنها یکی از مهمترین مسائل اجتماعی روز در کشور به شمارمی آید، بلکه با توجه به میزان رشد جمعیت در سه دهه گذشته می توان آن را مهمترین چالش چند دهه آینده نیز به حساب آورد. اصولا اشتغال افرادی که به سن کار می رسند یک الزام سیاسی اجتماعی است. زیرا، اشتغال نوعی معرف و مجوز زندگی مستقل می باشد و بیکاری می تواند به انحراف و سرخوردگی نسل جوان و بحران های اجتماعی و سیاسی منجر گردد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر بیکاری بر جرم و انحرافات اجتماعی در زندان استان فارس بوده است. فرضیه اصلی تحقیق این است که بین وضعیت شغلی نامناسب (بیکاری) و ارتکاب جرم رابطه وجود دارد. فرضیه های فرعی تحقیق نیز عبارت است از اینکه، به نظر می رسد بین وضعیت شغلی نامناسب (بیکاری) و جامعه پذیری نارسا رابطه وجود داشته باشد و به نظر می رسد بین وضعیت شغلی نامناسب (بیکاری) و احساس محرومیت رابطه وجود دارد. روش تحقیق از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری تحقیق را بزهکاران زندانی در زندان استان فارس به تعداد 140 نفر تشکیل می دهند. طبق یافته های تحقیق بین وضعیت شغلی نامناسب (بیکاری) و ارتکاب جرم رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحقیق حاکی از این است که بین وضعیت شغلی نامناسب (بیکاری) و جامعه پذیری نارسا رابطه معنا داری وجود دارد و همچنین بین وضعیت شغلی نامناسب (بیکاری) و احساس محرومیت رابطه معناداری برقرار است. نتایج این تحقیق، همسو با نظریات جامعه پذیری نارسا ، نظریه احساس محرومیت و همچنین نظریه فشار است.

کلیدواژه ها:

بیکاری ، جرم ، انحرافات اجتماعی ، زندان استان فارس