بررسی اثر تحریک زیستی بر خصوصیات برشی خاکهای شور

روش رسوبدهی میکروبی کربنات کلسیم که نشانگر نویدی در زمینه مهندسی ژئوتکنیک برای کاربردهای مختلف مانند بهسازی خاک و کنترل آبهای زیرزمینی است، از متداولترین روشهای بهسازی میکروبی میباشد. از این روش برای بهسازی خاکهای ماسهای و سیلتی که جز خاکهای سست تلقی میشوند، استفاده میشود. در این پژوهش سعی شده که عوامل موثر بر تشکیل کلسیت در خاکهای شور بررسی گردد. به همین منظور از روش تحریکسازی باکتریهای بومی خاک با استفاده از مواد مغذی استفاده شد و در ادامه تاثیر کلسیت سازی بر مقاومت برشی خاکهای شور مورد ارزیابی قرار گرفت. تغییرات چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی آنها نیز در زمانهای عمل آوری مختلف بررسی شدند. تاثیر غلظتهای مختلف واکنش دهنده بر کارایی روش بیولوژیک تثبیت خاکها نیز مورد مطالعه قرار گرفت. کلسیم مهمترین عضو محرک غذایی در جهت سیمانی شدن خاکهای شور است. نتایج این تحقیق نشان داد تغییر غلظت کلسیم کلرید به عنوان مواد واکنش دهنده بر روی کارآیی تولید کلسیت موثر میباشد. افزایش غلظت کلسیم کلرید در خاک شور سبب افزایش مقاومت برشی میشود که این افزایش مقاومت تا غلظت 437/5 mM ادامه داشت و پس از آن با ثابت شدن و کاهش مقاومت برشی همراه شد.

کلیدواژه ها:

تحریک زیستی ، مقاومت برشی ، کلسیم کلرید ، خاک شور.