بررسی اثر تنش خشکی، کود های بیولوژیک و اسید آسکوربیک بر روی برخی صفات فیزیولوژیکی و زراعی گیاه دارویی ریحان Ocimum .basilicum L در منطقه شهرری

به منظور بررسی بررسی تاثیر کود های زیستی و اسید آسکوربیک بر برخی از صفات زراعی و فیزیولوژیک گیاه دارویی ریحان (.Ocimum basilicum L) در شرایط تنش رطوبتی این تحقیق در سال زراعی 1396 در روستای قمصر واقع در شهرستان شهرری به مدت سال زراعی انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. در این آزمایش: آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح شامل: دور آبیاری بر اساس 7040 100 میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A و کود زیستی شامل باکتری محرک رشد (آزوسپریلیوم) و قارچ مایکوریزا در چهار سطح شامل: الف) عدم مصرف ب) بذر مال باکتری محرک رشد (آزوسپریلیوم) ج) مصرف قارچ مایکوریزا به صورت بذر مال د) کاربرد توام باکتری محرک رشد آزوسپریلیوم به همراه قارچ مایکوریزا به صورت بذر مال و اسید آسکوربیک در دو سطح محلول پاشی شامل الف) عدم کاربرد اسید آسکوربیک و ب) کاربرد اسید آسکوربیک به صورت فاکتوریل به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر سه گانه مایکوریزا، آزوسپریلیوم و اسید آسکوربیک باعث افزایش صفات رشد ریحان نسبت به شاهد شد. نتایج مقایسه نشان داد که بیشترین میزان کلروفیل از تیمار 40 میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر و مصرف اسید آسکوربیک با میانگین ( 7 . 13 میلی گرم بر گرم وزن تر) و کمترین میزان کلروفیل a از تیمار 100 میلیمتر تبخیر و عدم مصرف اسید آسکوربیک با میانگین (2٫89 میلی گرم بر گرم وزن تر) حاصل گردید. نتایج مقایسه نشان داد که بیشترین عملکرد بیولوژیک از تیمار 40 میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر و مصرف اسید آسکوربیک و مصرف کود های محرک رشد با میانگین (7946٫11 کیلوگرم در هکتار) و کمترین میزان عملکرد بیولوژیک از تیمار 100 میلیمتر تبخیر و عدم مصرف اسید آسکوربیک و کود بیولوژیک با میانگین ( 2167 , 54 کیلوگرم در هکتار) حاصل گردید

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، کود های بیولوژیک ، اسید آسکوربیک ، گیاه ریحان و عملکرد بیولوژیک