تنوع زیستی گونه های چوبی در رابطه با جهات مختلف جغرافیایی در منطقه آبسرده چهارمحال و بختیاری

منابع تنوع زیستی پایه های پایداری زندگی بشری می باشند. حفاظت از تنوع زیستی کلید مدیریت هدفمند و شرط لازم برای جنگل داری پایدار میباشد و آن نیازمند فهم تنوع و پویایی موجود در جنگل های طبیعی جهتفراهم آوردن ابزار مدیریت است. هدف اصلی از مدیریت منابع طبیعی، حفظ تنوع زیستی در اکوسیستم های طبیعی است. رویشگاهی که تنوع زیستی بیشتری داشته باشد، پایداری اکولوژیکی و حاصل خیزی بیشتری راخواهد داشت و یک اکوسیستم پایدار و پویا خواهد بود. جنگل های زاگرس که به صورت نواری بخش غربی کشور را می پوشانند، به جهت شرایط مختلف توپوگرافی و خاکی، از جمله مناطقی هستند که تنوع زیستی بسیار خوبی از گونه های گیاهی را دارا میباشد. در این تحقیق شاخص های تنوع زیستی گونه های گیاهی چوبی در توده های بلوط ایرانی Quercus brantii Lindl در جهات جغرافیایی مختلف، واقع در منطقه آبسرده استان چهارمحال و بختیاری مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور مساحت قطعات نمونه از طریق رسم منحنی سطح-گونه 12 آر به دست آمد، سپس به طور تصادفی-سیستماتیک تعداد 40 قطعه نمونه در این منطقه پیاده شد و اطلاعات مربوط به پوشش گیاهی و عوامل فیزیوگرافیک برداشت شد . با توجه به نتایج به دست آمده، بین مقادیر شاخص یک نواختی پیلو، شاخص های تنوع سیمپسون و شانون وینر و شاخص های غلبه گونه ای مورد بررسی، غلبه و برگر پارکر در جهات مختلف جغرافیایی در منطقه مورد مطالعه اختلاف آماری معنی داری وجود دارد در حالی که غنای گونه ای و سایر شاخص های مورد بررسی در جهات مختلف جغرافیایی اختلاف معنی داری نشان نداد و در مجموع جهت غربی و سپس جنوبی دارای بیشترین تنوع گونه ای گیاهان چوبی می باشد. از این تحقیق ممکن است استنتاج شود که دما و رطوبت مربوط به فرم زمین عامل تاثیر گذار بر تنوع و غنای پوشش گیاهی توده های بلوط ایرانی این منطقه باشد

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، جهت جغرافیایی ، بلوط ایرانی ، جنگل های آبسرده چهارمحال و بختیاری.