بهینه سازی موقعیت و عرض سکو بمنظور کاهش بالاروی دردایکهای ساحلی

یکی از روشهای بازیافت اراضی ساحلی و حفاظت این اراضی در مقابل امواج و غرقاب شدن توسط آب دریا، احداث دایکهای ساحلی می‌باشد. در کشورهایی نظیر هلند و کره، دایکهای اجرا شده عموما به عنوان سد جزر و مدی برای حفاظت و بازیافت اراضی دلتایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. در کشور ما نیز دلتاهای زیادی نظیر دلتاهای رودخانه کارون و رودخانه زهره وجود دارند که امکان بازیافت اراضی آن توسط دایکهای ساحلی وجود دارد. دایکهای ساحلی مشابه سدهای خاکی از هسته، فیلتر و پوشش حفاظتی تشکیل می شوند و معمولا برای پایداری بیشتر، شیب دایک را به صورت شکسته و توام با برم (berm) یا سکو اجرا می‌کنند. سکو یا برم نقش مهمی در استهلاک انرژی امواج و در نتیجه کاهش بالاروی و انعکاس موج از سازه ایفا میکند. میزان استهلاک انرژی امواج توسط سکو به عوامل مختلفی از جمله شیب دایک، عرض سکو و موقعیت قرارگیری آن نسبت به تراز سطح آب بستگی دارد. در این تحقیق، تاثیر موقعیت سکو (تراز قرارگیری برم نسبت به سطح آب ساکن) بر میزان بالا روی موج از روی دایک مورد بررسی قرارگرفته و موقعیت بهینهآن به منظور دستیابی به حداقل بالاروی تعیین شده است. برای این منظور از نرم افزار cress که توسط موسسه دلفت هلند گسترش یافته، استفاده شده است. در اجرای این برنامه داده های مربوط به دایکهای طراحی شده برای پروژه بازیافت اراضی دلتایی هندیجان به کار گرفته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که تغییر تراز سکو تاثیر قابل ملاحظه ای بر میزان بالاروی موج از روی دایک دارد و کمترین میزان بالاروی برای ارتفاع موج های مختلف مربوط به زمانی است که تراز سکو به میزان 5/0 متر پایین تر از تراز آب در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

دایکهای ساحلی ، سکو ، بالا روی امواج ، بهینه سازی ، مدل CRESS