مختصات معناشناختی تقوا در قرآن و نهج البلاغه

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 385

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IBSCO01_154

تاریخ نمایه سازی: 18 مرداد 1398

چکیده مقاله:

قرآن منبع لایزالی است که دارای سطوح و لایه های متنوع عرضی و طولی است. معارف اسلامی همواره بر بهره گیری از همه سطوح و لایه های معنایی قرآن تاکید دارد و این استفاده را در جاهای مختلف نهج البلاغه میتوان شاهد بود. واژه تقوا در نهج البلاغه پس از قرآن، ازجمله واژه های کلیدی است که میتواند نقش تعیین کننده ای در سازندگی انسان داشته باشد مقایسه میان مختصات معناشناختی قرآن و نهج البلاغه پنجره های جدیدتری را بر روی پژوهشگران باز میکند .در این مقاله به تحلیل های زبان شناختی مراتب سه گانه تقوای عام، تقوای خاص و تقوای خاص الخاص پرداخته شده است .کشف ارتباط میان تقوا به عنوان یک واژه مهم کلیدی و واژگان مرتبط با آن در یک حوزه عناصر هممعنا برای کسانی که به دنبال مکانیسم تدوین تقوا هستند، میتواند بسیار حیاتی و بااهمیت باشد .در قرآن و نهج البلاغه واژه تقوا کلیدی ترین واژه درباره فضلیت انسان است.

نویسندگان

محمدجواد فخرآبادی

استادیار، گروه معارف اسلامی، دانشگاه یزد، یزد، ایران