ارتباط بین خودمتمایز سازی و بخشودگی در زوجین

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین خودمتمایز سازی و بخشودگی در بین زوجین انجام شد. این پژوهش در قالب یک مطالعه مروری ابتدا به بررسی مبانی نظری و پژوهشی هر دو متغیر و سپس به چهارچوب نظری ارتباط بین آن ها می پردازد. خودمتمایزسازی به عنوان یک سازه روان شناختی از مفاهیم اساسی نظریه بوئن است که آن را به تفکیک خویشتن یا تفکیک من نیز ترجمه کرده اند؛ این مفهوم، بیانگر آن است که افراد، تا چه اندازه قادرند میان فرایند عقلی و احساسی خود، تفکیک قائل شوند ؛ به عبارت دیگر، درجه توانایی فرد برای اجتناب از تبعیت خودکار ازاحساسات، بیانگر میزان تفکیک خویشتن است. از سویی دیگر، بخشودگی، گذشتن از خطا و محو عوارض آن با انگیزه آرامش درونی خویش، بهبود روابط با فرد خاطی و انجام رفتاری ارزشی است. فرض میشود خودمتمایز سازی یکی از عوامل مهم در بخشودگی بین زوجین باشد. بخشودگی به معنای توانایی تمایز گذاشتن بین رفتار خصومت آمیز همسر از کل شخصیت و ویژگی های شخصی او و دیدن رفتار همسر در بافت رابطه زناشویی است. به عبارتی دیگر، فردی که دارای خودمتمایز سازی است می تواند بین یک ویژگی بد همسر (برای مثال یک رفتار بد یا خصومت آمیز) با ویژگی های دیگر او تمایز بگذارد و کل شخصیت و رفتارهای همسر را به صورت منفی نگاه نکند. بنابراین با توجه به این مبنای نظری می توان گقت که خودمتمایز سازی مستقیما با توانمایی بخشش در رابطه زناشویی ارتباط دارد. در این پژوهش، مبانی نظری ارتباط بین خودمتمایز سازی و بخشودگی به طور مفصل به بحث گذاشته شده است که مطالب آن می تواند راهنمایی برای مشاوران خانواده در تقویت بخشودگی بین فردی باشد.

کلیدواژه ها:

خودمتمایز سازی ، بخشودگی ، زوجین