بررسی تجربی ضریب هدایت حرارتی نانوسیال نقره آب در کسرهای حجمی پایین low concentrations و ارائه مدل های جدید بر مبنای یافته های تجربی

در این نوشتار به بررسی ضریب هدایت حرارتی یکی از مهم ترین نانوسیالات فلزی یعنی آب نقره پرداخته می شود. این نانوسیال پایه آبی، به صورت دو مرحله ای و در کسرهای حجمی 0200120، 02120%، 020020، 012000، 020% 0.0200، 02.%، 0201، 120% در آزمایشگاه نانورئولوژیک پارک علم و فناوری دانشگاه سمنان تهیه شده و پس از آن، ضریب هدایت حرارتی موثر به دقت اندازه گیری می گردد. به منظور اندازه گیری ضریب هدایت حرارتی این نانوسیال، از دستگاه آنالیزور حرارتی KD2-Pro و سنسور KS1 استفاده می شود. نتایج نشان می دهد که با افزودن نانوذرات نقره به سیال پایه، ضریب هدایت حرارتی افزایش یافته است که شیب این افزایش در کسرهای حجمی بالاتر، بیشتر می باشد. با توجه به عدم وجود مطالعات مشابه به صورت جامع و ناکارآمدی روابط کلاسیک ضریب هدایت حرارتی، به منظور تخمین ضریب هدایت حرارتی این نانوسیال، چهار مدل مختلف تجربی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

نانوسیال ، نانوذرات نقره ، ضریب هدایت حرارتی ، مدل پیشنهادی ، انتقال حرارت