بررسی هیستوپاتولوژیک اثر محافظت کنندگی عصاره ی آبی گیاه گل محمدی بر جراحت ایجاد شده ناشی از تجویز آلومینیوم در بافت تخمدان موش های صحرایی نژاد ویستار

فلزات سنگین از طریق افزایش تولید رادیکال های آزاد اکسیژن، موجب آسیب به بافت های مختلف در انسان و حیوانات می شوند. ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در گیاهان دارویی گزینه های مناسبی برای حفاظت در برابر مسمومیت ناشی از این مواد هستند. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر حفاظتی و آنتی اکسیدانی عصاره آبی گل محمدی بر جراحت ایجاد شده ناشی از تجویز آلومینیوم در بافت تخمدان می باشد.70 عدد موش صحرایی ماده 200-150 گرم، نژاد ویستار را در گروه هایی مورد بررسی قرار دادیم. گروه ها شامل: گروه گاواژ، گروه کنترل، گروه شم (شاهد)، گروه دریافت کننده دوز 50 میلی گرم/ کیلوگرم آلومینیوم (به مدت 4 هفته)، گروه دریافت کننده دوز های عصاره ی گل محمدی به میزان 50 و 100 میلی گرم/ کیلوگرم (به مدت 8 هفته) و گروه دریافت کننده آلومینیوم + عصاره گل محمدی با دوزهای50 و 100 میلی گرم/ کیلوگرم (به مدت 8 هفته) مورد مطالعه اثرات درمانی عصاره گل محمدی قرار گرفتند.یافته های هیستوپاتولوژیک ثابت کرد که درمان با عصاره سبب کاهش چشمگیر پرخونی، نکروز و تجمع سلول های التهابی ناشی از آلومینیوم در بافت تخمدان می شود.نتایج این تحقیق نشان می دهد که عصاره ی گل محمدی می تواند در برابر استرس اکسیداتیو و جراحات ایجاد شده ناشی از توکسیکوزیس آلومینیوم در بافت تخمدان موثر واقع شود.

کلیدواژه ها:

گل محمدی ، آلومینیوم ، موش ، تخمدان ، آنتی اکسیدان