بررسی تغییر مکان جانبی قاب هاى فولادى با مهاربند هاى مختلف درمقایسه با مهاربند کمانش تاب

قاب هاى مهار بندى شده از متداول ترین فرم هاى سازه اى در طراحى سازه ها مى باشد. مهاربندها عموما براى مقابله با نیروى جانبى و گاهى توزیع نیروهاى محورى در بین ستون هاى اصلى و فرعى به کار گرفته مى شوند. در دهه هاى اخیر انواع سیستم هاى مهار بندى ابداع و توصیه شده اند که هر یک داراى محاسن و معایب خاصى هستند. امروزه استفاده از میراکننده هاى انرژى در سازه به منظور اتلاف انرژى زلزله مورد توجه فراوان قرار گرفته است. مزیت اصلى استفاده از میراگرها، جذب انرژى زلزله در اجزایى مجزا از قاب سازه مى باشد. این امر منجر به کاهش آسیب هاى سازه اصلى در هنگام وقوع زلزله مى گردد. رفتار لرزه اى مهار بندهاى معمولى و مرسوم داراى مشکلات مختلفى است. از جمله ى این مشکلات مى توان به شکل پذیرى و منحنى هیسترزیس این دسته از بادبندها اشاره کرد. در تحقیق حاضر تعدادى از ساختمان هاى فلزى مهار بندى شده با مهار بند هاى همگرا و کمانش ناپذیر در تعداد طبقات مختلف ارائه شده است و رفتار قاب ها مورد بررسى قرار گرفته شده است . در این پژوهش مهار بند کمانش ناپذیر به عنوان نسل جدید مهاربندى پیشنهاد شده اند و نتایج نشان داد که تغییرمکان جانبى در ساختمان هاى با بادبند کمانش ناپذیر کاهش یافته و این مطلب حاکى از تاثیر مثبت این بادبندها در کاهش تغیرمکان جانبى است.