شاخص توده بدنی و آلبومین سرم در بیماران مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه

مقدمه و هدف: بیماری مزمن انسدادی ریوی با التهاب مزمن و محدودیت پیشرونده جریان هوای بازدمی مشخص می شود. اخیرا علاوه بر علایم ریوی تظاهرات مختلف خارج ریوی مثل کاهش وزن و اختلالات تغذیه ای شرح داده شده که تحت عنوان علایم سیستمیک یا عمومی این بیماری نام برده می شود. در این مطالعه شاخص توده بدنی و آلبومین سرم این بیماران اندازه گیری و ارتباط آن با تستهای عملکرد ریوی مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی بر 85 بیمار مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریوی مراجعه کننده به بیمارستان خورشید اصفهان در سال 1396 انجام شده است. متوسط سن بیماران 63/18 سال و متوسط حداکثر سرعت جریان بازدمی در ثانیه اول 1/42 لیتر بود. بیماران بر اساس راهنمای شدت بیماری ریوی تقسیم بندی شدند. داده های آماری به کمک نرم افزار SPSS و آزمون کای دو و آزمون آنالیز واریانس و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میزان شاخص توده بدنی و آلبومین سرم بیماران اندازه گیری شد. نتایج میزان شاخص توده بدنی در 93%بیماران کمتر از حد طبیعی بود. بین شدت بیماری ریوی و میزان شاخص توده بدنی همبستگی منفی معنی دار و قابل ملاحظه وجود داشت (r=-0.45) و (P=0.005). همچنین بین شدت بیماری ریوی و میزان آلبومین سرم همبستگی منفی معنی دار ملاحظه شد (r=-0.35) و (P=0.02). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که با افزایش شدت بیماری ریوی میزان شاخص توده بدنی و آلبومین سرم کاهش می یابد. بنابراین وضعیت تغذیه ای ارتباط نزدیک با شدت بیماری ریوی دارد.

کلیدواژه ها:

بیماری مزمن انسدادی ریوی ، آلبومین ، شاخص توده بدنی