مدلسازی آزمایشگاهی بزرگ مقیاس فرورفت مصالح درشت دانه در بستر رسی نرم

بخش وسیعی از سواحل ایران بخصوص سواحل جنوبی کشور را رسوبات نرم تشکیل میدهد. این بسترهای نرم و لجنی معمولا از مصالح ریزدانه رس و لای که دارای درصد رطوبت بالا (بیش از حد روانی) میباشند، تشکیل شده است. احداث موج شکنهای توده سنگی بر روی این بسترهای نرم مشکلات عدیده ای در حین اجرا مانند فرورفت سنگدانه های موج شکن در بستر دریا، به همراه داشته و در طول مدت بهره برداری نیز به لحاظ نشستهای درازمدت و پایداری در برابر بارگذاریهای ویژه میتواند مساله ساز باشد. در این تحقیق، با استفاده از یک مدل فیزیکی بزرگ مقیاس، فرورفت مصالح درشت دانه در بستر رسی نرم آزمایش شده است. برای این منظور یک باکس آزمایش به ابعاد 80 سانتیمتر و ارتفاع یک متر مورد استفاده قرار گرفته و نصف آن با خاک رسی نرم پر شده است. سپس مصالح درشت دانه به روی خاک نرم تا پر شدن باکس ریخته شده و میزان نفوذ دانه های شنی در بستر در حین آزمایش و تا چند روز پس از آزمایش اندازه گیری شده است. در ادامه، با اعمال سربار به روی مصالح درشت دانه، میزان افزایش فرورفت و نشست در اثر سربار نیز اندازه گیری شده است. اثرجنس و مقاومت برشی لایه رسی، ابعاد مصالح سنگی و سربار بر میزان نفوذ مصالح درشتدانه بررسی شده است. نتایج آزمایش بخوبی افزایش میزان فرورفت با کاهش مقاومت لایه رسی و افزایش سربار را نشان میدهد. نتایج آزمایش بیانگر آنست که بیش از نصف مقدار فرورفت در حین اجرا اتفاق میافتد.

کلیدواژه ها:

فرورفت ، مصالح سنگی ، بستر لجنی ، مدل فیزیکی ، سربار