طنزپردازی در داستانهای شهرام شفیعی با توجه به مقوله انحراف از معیار

نوع ادبی طنز، یکی از زمینه های موردعلاقه و برجسته ادبیات میباشد که انواع مختلفی را دربر میگیرد و از راه های متنوعی حاصل میگردد. یکی از نظریه پردازان مشهور طنز ایوان فوناژی است که مفاهیم مختلف طنز و کارکردهای آن را تبیین و بررسی کرده است.از آنجا که نظریه فوناژی در مورد طنز، دارای مصادیق متنوع و جامع است و نگاهی هم به بررسی طنز برمبنای آرای روانشناسی و زبان شناسی دارد، معیاری مناسب برای بررسی طنز در آثار مختلف ادبی است. فوناژی در نگاهی جزئیتر و دقیق تر، میان طنزپردازی در ژانرهای مختلف ادبی و حتی حوزه های متفاوت ادبیات مانند ادبیات غنایی یا ادبیات کودک، تمایزاتی قائل است. فوناژی در یک تقسیم بندی کلی، طنزپردازی در ادبیات داستانی کودکان را به دو نوع اصلی انحراف از معیار و بازیهای زبانی تقسیم میکند و برای هزیک از این دو قسمت، مولفه ها و مصادیقی قائل است. در این اثر، داستانهای موجود در سه اثر از شهرام شفیعی با نام آوازهای پینه بسته و داستانهای پاشنه طلای و در حوزه ادبیات کودکبا توجه به آراء فوناژی و تقسیم بندی او درباب روشهای طنزپردازی در ادبیات داستانی کودک مورد نقد و بررسی قرارگرفته اند. با بررسی سه داستان موردنظر شهرام شفیعی، مهارت و ظرافت کار او در استفاده از مصادیق مختلف انحراف از معیار به عنوان وجه غالب طنزپردازی او مشخص میگردد

کلیدواژه ها:

طنز ، فوناژی ، شهرام شفیعی