بررسی میزان عناصر عینی جزیره سرگردانی سیمین دانشور

عینی نویسی نوعی سبک نگارشی می باشد که نویسنده با حواس پنج گانه محیط اطراف را درک کرده و عینا آن را در نوشته بازتاب می دهد و هدفش ارائه اطلاعات واقعی و مستند می باشد. نویسنده از دریچه ی ذهن و خیال وارد نمی شود و احساسات شخصی را در آن بروز نمی دهد. با توجه به این ویژگی ها و نیاز به دقت در نوشتن، این پژوهش به آشکار سازی میزان دقت و حساسیت نویسنده در امر عینی نویسی و ترسیم واقعیات حس شده عینی در نوشته می پردازد. در پی بررسی های انجام شده میزان توجه نویسنده در مشاهده کردن ودرک مکان های توصیفی،اندازه ها و فاصله اشیاء و مواد ،انواع جنس، رنگ ها، صداها، بوها، مزه ها، اشکال چیزی، نور و انواع درجات آن، زمان رویدادها و گذر آن ،درک دماهای مختلف،حرکت ها، نگاه به گذشته و پیش بینی آینده چیزی و مشخص کردن زمینه توصیفی نویسنده در امر توصیف که ممکن است جز به کل باشد یا برعکس پرداخته شده است. با کنکاش در سبک نگارش دانشور و دقت در نمونه ها و انواع آن، مشخص شد که وی به موارد عینی در زمینه توصیف، دقت زیادی داشته و همه موارد عینی ذکر شده در نوشته اش موجود می باشد. بیشترین بسامد عناصر عینی در داستانش مربوط به حرکت ها،فاصله و بعد، رنگ ها و مکان توصیف شده در داستان اوست.

کلیدواژه ها:

عینی نویسی ، جزیره سرگردانی ، داستان ، سیمین دانشور