بررسی انواع ترجمه های منظوم از حکایت روباه و کلاغ زاغ در ایران و مقایسه ی آن با نمونه ی عربی آن

ادبیات کودک یکی از شاخه های ادبی است که ابتدا در اروپا مورد توجه قرار گرفت و سپس به سایر کشورها راه یافت. این نوع ادبی در دوره ی جدید خود، مخاطب –یعنی کودک- را مورد توجه قرار میدهد و سعی میکند با توجه به درک کودک و برای لذت او سروده شود. حکایات یکی از منابع مهم تشکیل دهنده ی ادبیات کودک هستند. برخی از حکایات مختص گروه و سرزمینی خاص هستند اما برخی از حکایات در سراسر جهان پراکنده اند؛ و ترجمه میتواند در این پراکندگی نقش مهمی را ایفا کند. حکایت روباه و کلاغ (زاغ) یکی از حکایاتی است که انواع مختلف آن در سراسر دنیا دیده میشود و به نوعی منبع آن را حکایات لافونتن دانسته اند. در ایران افرادی مانند علی اکبر صابر، ایرج میرزا، سید اشرف الدین حسینی، نیر سعیدی و حبیب یغمایی دست به ترجمه-ی منظوم این اثر زده اند که موفق ترین نمونه، قطعه ی حبیب یغمایی است. در ادبیات عرب نیز نمونه ای از این قطعه وجود دارد که توسط محمد عثمان جلال سروده شده است که در کتاب العیون الیواقظ فی الامثال و المواعظ وجود دارد. این دیوان مجموع حکایاتی را در بردارد که نقش مهمی را در شکل گیری ادبیات کودک در مصر را برعهده دارد.

کلیدواژه ها:

روباه و زاغ ، لافونتن ، ادبیات کودک و نوجوان ، ادبیات عرب ، ترجمه