بهینه سازی موقعیت نگهدارنده ی اگزوز خودرو بر اساس شاخص ADDOFD

موتور یک خودرو در طیف فرکانسی گستردهای کار میکند و سبب ارتعاش گازهای خروجی می شود. این گازها به عنوان منبع تحریک خارجی برای اگزوز، ممکن است چندین فرکانس طبیعی سیستم اگزوز را در برگرفته و سبب بروز پدیده تشدید شود. بر این اساس نگهدارنده ی اگزوز باید در محلی قرار گیرد، که در اکثر مودهای ارتعاشی دامنه ی حرکت کوچک تری داشته باشد تا نیرو و حرکت کمتری را منتقل کند. در این مقاله تلاش شده است تا با تعیین محل قرارگیری نگهدارنده ی اگزوز1 خودرو، ارتعاشات وارد به محفظه ی سرنشینان کمینه شود. برای این منظور از روش میانگین جابجایی درجات آزادی استفاده شده است . برای محاسبه فرکانس های طبیعی سیستم اگزوز از نرم افزار اجزای محدود آباکوس2 استفاده شده است. جهت اعتبار سنجی مدل ایجاد شده و دستیابی به اندازه مش بهینه، نمونه اگزوز مورد مطالعه در آزمایشگاه مودال تحت آزمایش قرارگرفته و فرکانس های طبیعی تجربی در شرایط مرزی دوسر آزاد بدست آمده است و با مدل اجزای محدود مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

نگهدارنده ی اگزوز ، تحلیل مودال ، مدل سازی ، المان محدود ، فرکانس طبیعی