بررسی ناپایداری دینامیکی مدل توسعه یافته نانوکلیدهای یکسرگیردار مبنی بر تئوری تنش مزدوج اصلاح شده

هدف این مقاله توسعه یک مدل جدید و جامع به منظور بررسی رفتار ناپایداری دینامیکی نانوکلیدهای یکسرگیردار میباشد. در این راستا، اثرات ناشی از پارامترهایی مانند اثر اندازه، نیروهای الکترواستاتیک، موئینگی، میدان لبه، طول و موقعیت الکترود زیرلایه با استفاده از تئوری غیرکلاسیک تنش مزدوج اصلاح شده بررسی شده اند. در مدل جدید مورد بررسی قسمتی از ناتوتیر متحرک تحت تاثیر نیروهای الکترواستاتیک و موئینگی قرار میگیرد. معادلات حاکم بر حرکت نانوتیر براساس تئوری اویلر -برنولی به دست آمده و سپس با استفاده از پارامترهای مناسب، بی بعد میشوند. جهت حل معادلات از روش عددی اجزای محدود بهره برده شده است و با مقایسه میان نتایج به دست آمده و پژوهشهای پیشین صحت نتایج اثبات میشود. نتایج حاکی از آن هستند که مکان و موقعیت الکترود تاثیر بسیار مهمی بر پارامترهای پولین دارد و با کوتاهتر نانوتیر از سمت سر آزاد، پارامترهای پولین جابه جایی و موئینگی افزایش می یابند. همچنین هرگاه نانوتیر از سوی تکیه گاه نیمه متاثر شود، پارامترهای پولین ولتاژ و موئینگی افزایش و پارامتر پولین جابه جایی کاهش پیدا میکنند.

کلیدواژه ها:

نانوکلید نیمه متاثر ، تئوری تنش مزدوج اصلاح شده ، نیروی موئینگی